بگذار ترکت کنند؛

بگذار بخواهے و نشود

بگذار دیگر فرقے بین شب و روزت نباشد

بگذار جا خوش کنند

دستانت رو بہ آسمان

بگذار آرزویت برآورده نشده بماند

بگذار اشک شود دریا دریا ببارے برایش

بگذار درد شود

بگذار جاے زخمش باقے بماند

بگذار تنها بمانے و با سکوتے تلخ غروب هایت را بگذرانے

بگذار دنیا هرچہ مےخواهد سرت بیاورد

تو اما تحمل کن؛

تو "خدایت "را دارے...

"خدایے کہ چوبش صدا ندارد..